محمد طاهر برعي يكتب : الى حبيبتى

تهز الخيل

دروب الرمح  وتصلى
فتوصلى
بشوق مدبوح
تروح الروح تكلمها
واطبطب لما انومها
واقومها 
تشوف الدنيا وتغنى
فتمشى بشوق يجننى
وتسالنى عن المكتوب
ارد يا دوب واوصفها
والملم م اللى فات خوفها
واشوفها
واعرفها
فتسكن قلبى وتقولى

*****

الحيطان ستر البلايا
يا زمن مرهون بكلمه
قولى ايه ذنب البدايه
م الشجر كان اخضرانى
لما لمتنا الاغانى
والصور كان فيها حاجه
صعب تكشفها المرايه
يا بهيتنا البهيه
اللى كان مكتوب عليا
رحله كان اولها انتى
لما كنتى
واما هنتى
مات فى احلامنا الصبايا
هى دى كل الحكايه